Από την αυγή της Βιομηχανικής Επανάστασης

Από την αυγή της Βιομηχανικής Επανάστασης και μετά, πολλά πράγματα μάθαμε και ξεμάθαμε.  Ιδιαίτερα στο νέο σύστημα δημιουργίας πλούτου.  Το παρελθόν μπορούμε να το χωρίσουμε:

Στην πρώτη φάση: Η ανακάλυψη της γεωργίας έδωσε την δυνατότητα να μετατρέψει τους φυσικούς πόρους της γης σε πλούτο, σε πολιτιστικές αλλαγές και την οδήγησε στην γεωργική οικονομία, εκτοπίζοντας τελικά το κυνήγι και τη βοσκή που αποτελούσαν μέχρι τότε τα βασικά στοιχεία επιβίωσης.

Στην δεύτερη φάση: Η βιομηχανική Επανάσταση πυροδότησε τις αλλαγές που δημιούργησε το νέο σύστημα πλούτου, που βασίζονταν στα εργοστάσια.  Η επανάσταση αυτή οδήγησε στην μαζική παραγωγή, στην αναζήτηση ολοένα και μεγαλύτερων αγορών και στην ανάγκη για μεγαλύτερες και περισσότερες γραφειοκρατικές επιχειρήσεις.

Στις ημέρες μας πραγματοποιείται η επανάσταση της γνώσης  δημιουργώντας μία τρίτη φάση οικονομικών, τεχνολογικών και κοινωνικών αλλαγών και το οποίο υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να λειτουργήσουν με νέο ριζοσπαστικό τρόπο, αλλάζοντας ριζικά το σύστημα δημιουργίας πλούτου της Βιομηχανικής Επανάστασης.

Η βιομηχανία είχε πειστεί στις έννοιες καθετοποίησης, συνέργεια, οικονομίες κλίμακας, και ιεραρχική διοίκηση βάσει εντολών και ελέγχου και αντικαθίστανται πλέον με έννοιες όπως outsourcing (εξωτερικής ανάθεσης), της μειώσεις της κλίμακας, των κέντρων κέρδους, των κέντρων κόστους ,της οικονομίας των δικτύων κλπ.

Το νέο σύστημα δημιουργίας πλούτου στην τρίτη φάση  το αποτελεί η ΓΝΩΣΗ. Αυτό δε μπορεί να γίνει κατανοητό από τους διοικούντες και από εκείνους που αποφασίζουν σε μια επιχείρηση ή σε μια κυβέρνηση ή σε κρατικούς οργανισμούς. Ένα παράδειγμα

Η εφαρμογή του ΕΣ.Υ αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια μια συνεχή πρόκληση για την χώρα μας.  Όταν θέλουμε να εφαρμόσουμε μία υγειονομική μεταρρύθμιση, θα πρέπει καταρχάς να αποφασίσουμε το μοντέλο το οποίο θέλουμε να εφαρμόσουμε.  Τα υγειονομικά συστήματα ανά τον κόσμο, ανά την Ευρώπη, διαφέρουν μεταξύ τους με μεγάλες κοινωνικό-οικονομικές διαφορές. Π.χ.

• Το Αμερικάνικο σύστημα υγείας στηρίζεται κυρίως στους πρώτους αποίκους που δημιούργησαν νοσοκομεία για την κοινότητα, την εκκλησία κ.λ.π χωρίς να διαθέτει δομή και οργάνωση.
• Της Ευρώπης (Κεντρικής-Δυτικής) βασίζεται στην ανάπτυξη του στην φιλανθρωπία της αστικής τάξης προ τις ασθενέστερες τάξεις. Γιατί η κρατούσα άποψη ήταν ότι ο πλούσιος δεν αρρωσταίνει παρά μόνο ό φτωχός.
• Της ΝΑ Ευρώπης πού ήταν προϊόν κατά κύριο λόγο κοινωνικό-οικονομικών μεταβολών και κοινωνικών διεκδικήσεων για αυτό έχει και διαφορετική προσέγγιση από τα άλλα.

Αφού αποφασίσουμε το μοντέλο τότε εξετάζουμε το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα το αναπτύξουμε αφενός και αφετέρου επιλέγουμε στρατηγικά την λύση με την οποία θα πορευτούμε τα επόμενα χρόνια.

Η χώρα μας εντός της ΝΑ Ευρώπης με έντονα κοινωνικά και εργατικά κινήματα διεκδικήσεων  , ένας λαός κοινωνικά ευαίσθητος, πού έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την υγεία και την παιδεία των παιδιών του και την δική του , με μεγάλη υπομονή και καρτερικότητα , και ευαίσθητος προς τους άλλους  και ιδιαίτερα σε αυτούς που μειονεκτούν.

Η λύση θα στηρίζεται σε τις πιο πρόσφατες εξελίξεις των νέων τεχνολογιών , της πληροφορικής της υγείας και των επικοινωνιών που μας δίνουν την δυνατότητα πλέον να μην αγοράζουμε αλλά να χρησιμοποιούμε και με βάση τον βαθμό χρήσης να έχουμε το αναμενόμενο κόστος και να έχουμε την δυνατότητα να επικοινωνούμε από οπουδήποτε με οποιοδήποτε στον κόσμο. Η γνώση είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο των αλλαγών εάν δεν την μεταδόσεις σε αυτούς από τους οποίους περιμένεις αποτελέσματα ( π.χ. διοίκηση μονάδων υγείας)  πώς μπορείς να προχωρήσεις σε μεταρρυθμίσεις και αλλαγές . Και τέλος το εργαλείο (τα ολοκληρωμένα πληροφορικά συστήματα)  με το οποίο θα γίνει η εσωτερική αναδιοργάνωση και ο εξορθολογισμός λειτουργίας των υγειονομικών οργανισμών και η μείωση του κόστους της παροχής αυτής είτε δημόσιου είτε ιδιωτικού  τομέας υγείας.

Η μηχανιστική μεταφορά συστημάτων υγειονομικών , Νοσοκομειακών κ.λ.π. οδηγεί τελικά στην αποτυχία και υπάρχουν πολλά παραδείγματα.

Όλα αυτά που εν συντομία ανέφερα είναι ένα μικρό δείγμα και όλα αυτά δημιουργούνται από την προσέγγιση ότι ο κόσμος δεν αλλάζει δεν μεταβάλλεται σε και παραμένει σταθερός , σε όλους αυτούς θα τους θυμίσω κάποιο έλληνα πού έλεγε πριν χιλιάδες χρόνια ότι , τα πάντα ρει.

Όλα λοιπόν μεταβάλλονται αλλάζουν και αυτά που ξέραμε πριν λίγα χρόνια δεν θα ισχύουν τα επόμενα χρόνια.

Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο έχει σαν βάση την Νευτώνεια αντίληψη της πραγματικότητας δηλαδή οι αλλαγές είναι γραμμικές , συνεχείς και ως ένα βαθμό προβλέψιμες , σαν να αποτελεί το μέλλον μία συνέχεια του παρελθόντος.

Η ίδια μας η ζωή είναι ένα σύνολο απρόβλεπτων γεγονότων που το ένα συμβάν μπορεί να αλλάξει εκείνα που ακολουθούν με τρόπο απρόβλεπτο και καταστροφικό. Για να μπορέσουμε να αδράξουμε την ζωή , το μέλλον μας θα πρέπει γρήγορα να αμφισβητήσουμε και να απαγκιστρωθούμε από το παλιό (μοντέλα, κανόνες, στρατηγικές, παραδοχές, παραδείγματα, συνταγές επιτυχίας κ.λ.π.) και να αλλάξουμε.

Ο νικητής στα χρόνια που έρχονται θα εκείνος ο οποίος θα μπορεί να μεταμορφώνει την ζωή του, την οργάνωση , τους κρατικούς και ιδιωτικούς οργανισμούς , την κυβέρνηση με τέτοιο τρόπο ,μορφή και δομή που να αντέχει στις επερχόμενες αλλαγές , να είναι δυνατή , και να προσαρμόζεται εύκολα στα νέα δεδομένα

Δεν πρέπει να καθόμαστε και να περιμένουμε να ανταποκριθούμε στο σύστημα αλλά να  δημιουργήσουμε το σύστημα με νέους κανόνες και προοπτικές όπως επιτάσσουν οι καιροί και αυτά που οραματιζόμαστε.