Για την ανάπτυξη της γνώσης και της καινοτομίας
Η περιοχή της Silicon Valley είναι μια σαφώς οριοθετημένη περιοχή που εκτείνεται από τα βόρεια του Σαν Φρανσίσκο μέχρι τα νότια του Σαν Χοσέ στην Καλιφόρνια. Στην Silicon Valley, εγκαθίστανται νεαροί χάκερ, μηχανικοί, πτυχιούχοι ΜΒΑ, πτυχιούχοι της ψηφιακής οικονομίας και τέλος άνθρωποι που πιστεύουν και ελπίζουν στην Ψηφιακή Οικονομία. Όλοι αυτοί οι νέοι, πηγαίνουν να μείνουν στην Silicon Valley με όρεξη για δουλειά και αποτέλεσμα. Εκτός των νέων που έρχονται για να μείνουν την επισκέπτονται και άλλοι όπως αρχηγοί Κρατών, αξιωματούχοι, μελετητές, ερευνητές κ.τ.λ, αναζητώντας το μυστικό της επιτυχίας τους. H Silicon Valley, παραμένει το απόλυτο κέντρο της Ψηφιακής Τεχνολογίας και της Ψηφιακής Οικονομίας σε παγκόσμιο επίπεδο αφενός και αφετέρου συγκεντρώνει τις πιο εμπνευσμένες ιδέες, εκπληκτικό πλούτο και τέλος τους τρόπους μετατροπής των ιδεών σε πλούτο. H Silicon Valley, παραμένει ένα ισχυρότατο εργαστήριο παραγωγής γνώσης και πλούτου.
O Alfred Marshall, υποστηρίζει ότι ‘’κάθε φορά που μειώνεται το κόστος των μέσων επικοινωνίας, θα αλλάζει η δράση των δυνάμεων που προωθούν την τοπική συγκέντρωση των κλάδων τη οικονομίας’’. Πρόβλεψε ότι οι νέες τεχνολογίες επικοινωνιών θα καταδικάσουν τις αστικές περιοχές σε μαρασμό και θα προωθήσουν την ‘’Ηλεκτρονική Αγροικία’’. Επίσης προέβλεψε το παγκόσμιο χωριό, μια δομή στην οποία όχι μόνο οι πύλες αλλά και οι χώρες θα χάσουν την σημασία τους. Ακόμη υπάρχουν αρκετοί που υποστηρίζουν παρόμοια δυνατά επιχειρήματα. Η τεχνολογία, έχει αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό, που ξεπερνά τους προαναφερόμενους και παρ’ όλα, αυτά στην Silicon Valley συνεχίζουν να εγκαθίστανται νέοι άνθρωποι και ο πληθυσμός αυξάνεται συνεχώς. Οι περισσότεροι από τους ισχυρισμούς περι εκμηδένισης της απόστασης προϋποθέτουν όχι μόνο ότι οι πληροφορίες είναι πανταχού παρούσες αλλά και ότι κατέχουν κεντρική θέση. Τότε μπορεί κανείς να μαθαίνει, να εργάζεται, να ζει σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.
Το κόστος της αναπαραγωγής των πληροφοριών είναι σχεδόν μηδενικό. Από την στιγμή που παράγεται η πληροφορία, τα υπόλοιπα αντίγραφα δεν κοστίζουν σχεδόν τίποτα. Το κόστος διανομής των πληροφοριών είναι σχεδόν μηδενικό. Από την στιγμή που υπάρχει η υποδομή, μια πληροφορία ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο με το ίδιο κόστος που ταξιδεύει μέσα σε μια πόλη. Τέλος οι πληροφορίες δεν είναι ανταγωνιστικό δημόσιο αγαθό δηλαδή δεν πάει να πει ότι όποιος αποκτά μια πληροφορία χάνει κάποιος άλλος, αλλά πως αξιοποιούν και οι δύο την πληροφορία.
Έτσι οι άνθρωποι που διαμένουν στην μια πλευρά του πλανήτη μπορούν να συνεργαστούν με ανθρώπους που βρίσκονται στην άλλη πλευρά. Συνεπώς το επιχείρημα της εκμηδένισης της απόστασης είναι ισχυρό. Παρ’ όλα αυτά τα κέντρα των πόλεων γίνονται ολοένα και πολυπληθέστερα, η αυτοαπασχόληση μειώνεται, οι ειδικοί της πληροφορικής ενώνονται, η κατανάλωση διατηρεί τα οπτικά χαρακτηριστικά και την πορεία υψηλής τεχνολογίας ανθούν. Η γνώση, πρέπει να έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που είναι κρίσιμης σημασίας για την ανάπτυξη καινοτομίας και να τυποποιηθεί και να ενσωματωθεί για να ταξιδέψει με ταχύτητα μεγάλη σε όλον τον κόσμο.
Η νέα γνώση, όπου αποτελεί την κινητήρια δύναμη της ανάπτυξης και της παραγωγής πλούτου στην σύγχρονη οικονομία, ούτε διαλύεται εύκολα ούτε ενσωματώνεται εύκολα σε προϊόντα. Αυτό, έχει σαν αποτέλεσμα να έχουμε συγκέντρωση από τους φορείς καινοτομία γνώσης, μοιράζοντας με άλλους τα οράματα τους, καταλαβαίνουν τις διορατικές τους συγκυρίες και μπορούν να προωθήσουν τις ιδέες τους. Επίσης, σε αυτές τις τοπικές συγκεντρώσεις φορέων νέας γνώσης, συγκεντρώνονται συμπληρωματικά επαγγέλματα όπως δικηγόρους εξιδεικευμένους στα πνευματικά δικαιώματα, ριψοκίνδυνοι επενδυτές, σχεδιαστές προϊόντων κ.τ.λ ενισχύοντας την τοπικότητα της καινοτόμου γνώσης. Συνεπώς η καινοτομία, εξακολουθεί να έχει σχέση με την γεωγραφία όπου και αυτή έχει συνέπειες. Βλέπουμε σε διάφορες χώρες του πλανήτη μας, να δημιουργούνται πόλεις φτωχές και πόλεις πλούσιες με έντονες διαφορές. Για παράδειγμα: H Silicon Valley, το Redmond, ή Route 128, ο αυτοκινητόδρομος Μ4 έξω από τον Λονδίνο, το Ελσίνκι, το Παρίσι, το Τόκυο δημιουργούν ένα παγκόσμιο δίκτυο ανεπτυγμένων πόλεων ή περιοχών. Χώρες και πόλεις, που δεν μπορούν να βρουν τρόπους να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα θα εξαφανιστούν μοιραία.
Τι θα πρέπει να μάθουμε;
- Οι εισροές μιας περιοχής, θα πρέπει να είναι εξαιρετικά ποικιλόμορφες
- Η ισχύς της περιοχής, δεν προέρχεται από τους νέους επιχειρηματίες αλλά από την αρμονική συνύπαρξη των νέων με τους εδραιωμένους
- Η ανάπτυξη Πανεπιστημίων παραγωγής γνώσης και όχι επαγγελματικής κατάρτισης και σύνδεση της με τις επιχειρήσεις θα πρέπει να τροφοδοτούν το μεγαλύτερο μέρος της τοπικής διανοητικής δημιουργικότητας και να γεφυρώνουν το χάσμα μεταξύ κοινωνίας και των Πανεπιστημίων.Να αφουγκράζονται τις απαιτήσεις της τοπικής περιοχής και να προσαρμόζονται αυτόματα. Οι καθηγητές των Πανεπιστημίων να εργάζονται και στις επιχειρήσεις της περιοχής ώστε να αποτελούν το ζωντανό συνδετικό κρίκο
- Η σύνδεση της Τεχνολογίας, του Πολιτισμού και της παραγωγής δημιουργία υλικού
- Θα πρέπει να βλέπουν την τοπική κοινωνία και περιοχή σαν αναδυόμενη αγορά, μια αλληλεξαρτώμενη οικολογική περιοχή και να μετράμε την επιτυχία ή αποτυχία σε συλλογικό επίπεδο
- Στις αναπτυσσόμενες περιοχές να επενδύσει το κράτος με θεσμικά κυρίως μέτρα
- Ο πολιτισμός της περιοχής αποτελεί σημαντικό στοιχείο συγκέντρωσης υψηλού επιπέδου γνώσης ανθρώπινου δυναμικού αφενός και αφετέρου από την δημιουργία ιστορίας σύγχρονης και τεχνολογικής δημιουργώντας χώρες που μπορεί να λειτουργήσει ο κάθε άνθρωπος
